Pemilihan Sanae Takaichi sebagai pemimpin baru Parti Demokratik Liberal (LDP) Jepun membuka lembaran baharu dalam sejarah politik negara itu. Beliau dijangka menjadi wanita pertama yang memegang jawatan Perdana Menteri Jepun jika mendapat sokongan majoriti di Parlimen. Namun, gambarannya jauh lebih kompleks daripada sekadar rekod “pertama wanita” — beliau dikenali sebagai seorang yang ultra-konservatif, peminat Margaret Thatcher, bekas pemain dram dalam band heavy metal dan peminat motosikal.
Takaichi pernah dipilih ke Dewan Perwakilan pada tahun 1993 dan sejak itu telah memegang pelbagai jawatan kementerian penting, antaranya Menteri Keselamatan Ekonomi, Kementsrian Hal Ehwal Dalam Negeri dan Komunikasi serta Kementerian Kesetaraan. Pemilihan beliau mencerminkan bahawa LDP, parti yang sejak lama dikuasai lelaki, akhirnya melantik seorang wanita sebagai presidennya.
Di kalangan pengkritik, beliau dianggap sebagai tokoh yang memperkuat punca patriarki dan konservatisme dalam parti. Tema gender jarang muncul dalam kempen beliau. Walaupun muncul kenyataan bahawa dengan kepemimpinannya suasana akan berubah “sedikit”, kebimbangan tetap ada bahawa beliau tidak akan mengubah struktur dominasi lelaki yang selama ini berakar.
Arah dasar beliau sangat tegas: menegaskan kedudukan nasionalisme, memperkuat sektor keselamatan dan memfokus pada kestabilan ekonomi. Hubungan dengan Amerika Syarikat dan pendekatan terhadap China dijangka menjadi saingan utama beliau di pentas diplomatik. Dalam hal domestik, beliau menyokong dasar imigresen lebih ketat dan menentang isu-isu seperti perkahwinan sejenis dan perubahan tradisional seperti nama keluarga selepas berkahwin.
Di samping itu, unsur keperibadian beliau turut menarik perhatian media. Kegemarannya terhadap motorsikal dan latarbelakang muzik heavy metal memberi sentuhan kontras terhadap imej konservatifnya. Dia juga menyatakan bahawa dia adalah seorang workaholic yang lebih suka bekerja daripada berhibur, malah beliau menyebut bahawa konsep ‘imbangan kerja-kehidupan’ akan diketepikan — “kerja, kerja, kerja dan kerja.”
Pemilihan Takaichi bukan sahaja mencatatkan sejarah gender di Jepun, tetapi juga menimang persoalan besar: apakah kehadirannya akan menghasilkan perubahan sejati dalam struktur politik atau sekadar menjadi simbol semata-mata? Dengan sokongan fraksi konservatif dan modal ideologi kukuh, beliau kini berada di persimpangan antara masa depan berani dan kemunduran progresif.
