KUALA LUMPUR – Cadangan melantik seorang menteri bagi hal ehwal agama bukan Islam di peringkat Persekutuan dianggap tidak wajar kerana tidak selari dengan Perlembagaan Persekutuan.
Pakar Perlembagaan, Prof. Datuk Dr. Shamrahayu Abd Aziz, menjelaskan bahawa dokumen sejarah Perlembagaan tidak pernah membincangkan pelantikan menteri untuk agama selain Islam, berbeza dengan kedudukan Islam yang jelas dinyatakan dalam Perkara 12(2) Perlembagaan bagi tujuan penubuhan institusi Islam.
“Perlembagaan Persekutuan menetapkan bahawa Islam adalah agama Persekutuan (Perkara 3), namun pada masa yang sama menjamin kebebasan beragama untuk semua (Perkara 11). Walau bagaimanapun, tiada peruntukan khusus mengenai pengurusan agama selain Islam.
“Selain itu, agama tidak disenaraikan dalam Senarai Persekutuan, sekali gus tidak boleh dijadikan asas bagi pelantikan menteri untuk tujuan tersebut,” katanya dalam satu kenyataan.
Menurutnya, hal ehwal agama berada di bawah bidang kuasa negeri kerana perkara yang tidak dinyatakan dalam Senarai Perundangan secara automatik terletak di bawah bidang kuasa negeri, seperti yang diperuntukkan dalam Perkara 77 Perlembagaan Persekutuan.
Cadangan ini dibangkitkan oleh Ahli Parlimen Raub, Chow Yu Hui (PH-Raub), semasa perbahasan Usul Menjunjung Kasih Titah Diraja, di mana beliau mencadangkan agar portfolio Menteri di Jabatan Perdana Menteri (Hal Ehwal Agama) dipecahkan kepada dua – satu untuk urusan Islam dan satu lagi bagi agama bukan Islam.
Mengulas lanjut, Shamrahayu menegaskan bahawa Malaysia tidak pernah mengabaikan kebajikan penganut agama selain Islam. Menurutnya, kepentingan masyarakat bukan Islam telah diuruskan melalui pelbagai kementerian dan jawatankuasa, seperti Kementerian Perpaduan dan Jawatankuasa Hubungan Antara Kaum.
“Selain itu, kebajikan pendidikan serta keperluan lain masyarakat bukan Islam turut diuruskan oleh kerajaan dan pihak berkuasa tempatan, termasuk berkaitan penubuhan rumah ibadat mereka,” katanya.
Beliau juga berpandangan bahawa pelantikan menteri baharu akan memberi implikasi kewangan kepada kerajaan serta berpotensi mewujudkan kesamarataan antara agama, sesuatu yang tidak termaktub dalam niat asal Perlembagaan.
“Menguruskan pelbagai agama bukan Islam oleh seorang menteri bukan tugas mudah kerana terdapat pelbagai kepercayaan seperti Hindu, Buddha, Kristian, Sikh dan lain-lain. Menteri tersebut perlu mewakili semua agama secara saksama, dan ini amat sukar dilaksanakan,” jelasnya.
Sebagai alternatif, beliau mencadangkan agar kerajaan memperkasakan mekanisme sedia ada, seperti memperkukuh peranan Jawatankuasa Hubungan Antara Kaum atau memperluaskan platform dialog antara agama bagi memastikan keharmonian dan kebajikan masyarakat terus terjaga.
“Tiada keperluan dan tidak boleh melantik Menteri Hal Ehwal Agama Bukan Islam kerana pentadbiran negara ini sudah tersusun dengan baik dalam menjaga kepentingan semua kaum serta agama,” katanya.
